نقد نوشته‌ها
موضوعات داغ

به میدان «شهدای غواص» بیاندیشید

به بهانه ی المانی ناموفق که با صرف هزینه بیت المال ساخته و دو روزه حذف شد

بالانویس:

بارها و بارها طی این سال ها  در الف دزفول به موضوع اِلِمان های دفاع مقدس در سطح شهرستان پرداخته ام که پرداختن مجدد با توجه به بی خیالی مسئولین امر نسبت به این موضوع و عدم تمایل به انجام کارهای اجرایی و عملیاتی در این خصوص، آب در هاون کوبیدن است. لکن به بهانه ی گاف بزرگی به نام المان «کپو» و البته از باب تکلیف بار دیگر نکاتی را متذکر خواهم شد.

 

به میدان «شهدای غواص» بیاندیشید

به بهانه ی المانی ناموفق که با صرف هزینه بیت المال ساخته و دو روزه حذف شد

 

شاید در هر شهری از شهرهای ایران که چرخی بزنید، غالب المان های نصب شده در میادین و پارک ها و نقاط مهم و حساس شهری، المان های ارزشی و خصوصاً المان های مرتبط با دفاع مقدس است. شهرهایی که حتی در دوران ۸ سال دفاع مقدس، خبری از جنگ و حاشیه های جنگ هم در آنها نبوده و به قول معروف یک تیر هم به سمتشان شلیک نشده است.

وضعیت میادین و گلزارهای شهدا و یادمان های شهدای گمنام اکثر شهرهای ایران به گونه ای است که اولین تصور یک مهمانِ بی اطلاع پس از ورود به این شهرها این است که انگار این شهر جزء مناطق جنگی و شاید اصلاً منطقه ی عملیاتی بوده است.

اما متاسفانه شهرستان دزفول با اینکه لقب وزین و پر محتوای «پایتخت مقاومت ایران» را به دوش می کشد، مسئله طراحی ، تولید و نصب المان های دفاع مقدس، طی سال های متمادی و آمد و رفت مسئولین متعدد، موردی بی مهری و بی خیالی قرار گرفته و در اولویت برنامه ها و دغدغه ی مسئولین نبوده و یا احیاناً اگر هم بوده، کاری عملی و اجرایی چشمگیری صورت نگرفته است.

آقایان آنقدر موضوع گردشگری بر پایه ی رود دز را مورد اهمیت قرار داده اند ، که پایتخت مقاومت ایران بودن دزفول به فراموشی سپرده شده است و هیچ برنامه ای برای آن ندارند. به گونه ای که اگر یک مهمان وارد دزفول شود، از ظاهر شهر به هیچ وجه به پایتخت مقاومت بودن دزفول ، نخواهد رسید و بیش از اینکه دزفول را شهری مذهبی، زیارتی و مرتبط با سالهای حماسه و ایثار بداند، شهری ساحلی و نیزگردشگری بر مبنای باغ ویلاهای لاکچری می بیند و البته آن هم چه گردشگرانی و با چه حاشیه هایی! که جای بحثش اینجا نیست.

 اتفاق جالب تر اینکه در دزفول ، علاوه بر اینکه المان های شهری مرتبط با دفاع مقدس افزایش نمی یابند، بلکه در کمال ناباوری حذف هم می شوند و همین نیمچه المان ها، سال به سال کمتر می شوند.

نمونه ی بارز آن،  المان زیبای میدان امام خمینی (ره)  دزفول که متبرک به تصویر حضرت امام خمینی ره و شهدای شهرستان دزفول  بود و توسط شهرداری به دلیل فرسودگی و با وعده ی بازسازی و جایگزینی المانی دیگر، حذف گردید و المان جایگزین آن هیچ نشانه ای از دفاع مقدس ، امام خمینی و شهدا ندارد و المان قبلی هم که قرار بود پس از بازسازی در میدان دیگری نصب شود، مفقودالاثر شد.

حالا پس از گذشت چندین سال، المان میدانی به نام «کپو»  حاشیه ساز می شود. در خصوص عیوب و اشکالات فاحش و مفتضحانه این المان همین بس که بلافاصله، دو سه روز بعد از نصب  توسط خودِ شهرداری برداشته می شود و مثل میدان امام خمینی (ره) از طرح آن توسط آقایان حمایت نمی شود که: « این المان پر از معناست و هر کسی متوجه معنای آن نمی شود».

تصویر المان میدان کپو که به دلیل عیوب فاحش آن حذف شد

در مورد اینکه چقدر بیت المال به هدر رفته و آیا حقیقتاً نظارتی از مراحل ساخت تا نصب روی این کار اعمال شده است یا خیر هم حرف زدن و مطالبه گری بی فایده است. چون مثل سایر پروژه ها شفافیتی در کار نیست.

حالا حرف من چیز دیگری است. حوصله و مجال تکرار مکررات را هم ندارم. اینکه باز هم تکرار کنم که المان های میادین دزفول باید گویای سابقه ، هویت و فرهنگ دزفول باشند. یعنی المان هایی از دفاع مقدس، روحانیت و مرجعیت و نیز هنر و معماری اصیل.

اینکه نام برخی میادین اصلاً با المان های نصب شده در آن مناسبتی ندارد. مثل میدان شهید سوداگر با المان «قلم نی» و میدان شهید رشید الماسی با المان «کودک کوزه به دوش» و ….

حوصله نقد و بحث نیست، چرا که بارها آزموده ایم و آزموده را آزمودن خطاست و اگر این قلم باز هم دارد پیشنهاد دادن را تجربه می کند از باب تکلیف است. همین!

باز هم از ما گفتن و از آقایان نشنیدن!

حرف من این است.

جایی که برای میدان «کپو» جانمایی شده، دقیقاً روبروی «پلاژ» است. جایی که غواصان شهید این شهر و دیار قبل از عملیات های والفجر۸ و کربلای ۴ و ۵ آنجا تمرینات خود را انجام داده اند. حقیر این موضوع را چندین بار با برخی دوستان دست اندرکار مطرح کردم، اما کما فی السابق بی نتیجه.

حال که این طرح «کپو» با این افتضاح پیش آمده جمع شد، از عزیزان مسئول خواستارم که بار دیگر به طرح «میدان شهدای غواص» بیاندیشند.

آنجا را به حرمت غواصان شهیدی که منطقه پلاژ هنوز معطر به عطر یاد و نامشان است ، با یک المان زیبا و پرمحتوای مرتبط با «شهدای غواص» تزئین کنید تا هرآنکس که از آن مسیر می گذرد ، یاد و نام شهدای غواص برایش زنده شود. خصوصاً اینکه آن مسیر محل عبور و مرور مکرر گردشگران است و شاید دلی با دیدن تندیس شهدای غواص تکانی بخورد.

دزفول در المان های دفاع مقدس بسیار بسیار فقیر است.

شاید «میدان شهدای غواص» هم بتواند مثل «فلکه موشک» و «میدان الف دزفول» برای خودش جایی در ذهن مردم باز کند و باعث زنده نگه داشتن یاد و نام شهدای غواص باشد.

برای «کپو» هم می توان قدری بالاتر یا قدری پایین تر و با المانی در خور شأن میدانی دست و پا کرد، چرا که «کپو » هم به نوعی از هنرهای دست دزفول محسوب می شود و شناسنامه اش به نام دزفول خورده است.

از ما گفتن و از آقایان نشنیدن….

این گوی و این میدان

 

 

 

 

‫۲ دیدگاه ها

  1. میشه برای شهدای تخریب ،شهدای توپخانه
    شهدای دیده بانی، شهدای بی سیمچی، شهدای شناسایی و اطلاعات ،شهدای دانش آموز، شهدای معلم و..یادمان داشته باشیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا