یک بار برای همیشه ترمز این تحریف ها را بکشید!

یک بار برای همیشه ترمز این تحریف ها را بکشید!

سخنی با سرداران و فرماندهان و نخبگان نظامی دزفول

حضور محترم سرداران ، فرماندهان ، نخبگان نظامی و  پیشکسوتان جهاد و شهادت شهرستان دزفول

با سلام

مقاومت اسطوره ای مردم دزفول، این شهر بی نظیر در طول تاریخ را، تبدیل کرد به «پایتخت مقاومت ایران» و حضور بی بدیل و پر تعداد رزمندگان دزفول در مناطق مرزی و عملیاتی حتی از روزهای قبل از شروع جنگ ، حقیقتی محو نشدنی و انکار ناپذیر است.

و همین مقاومت ها و ایثارگری ها بود که دزفول را در لیست موشک باران های عراق در رتبه الف قرار داد و برای همیشه عبارت «الف  دزفول» در تاریخ ماندگار شد. شهری که مردمش در پشت جبهه و جوانانش به استعداد یک لشکر در جبهه های نبرد جانفشانی کردند.

اما متاسفانه مدت هاست علاوه بر اینکه کارهای مکتوب و رسانه ای درجه یک، در حد و حدود و شأن دزفول برای معرفی حماسه هایش انجام نمی شود، بلکه به دلایل متعدد، تنها نصیبش از آن همه حماسه «تحریف»  است.

دلایلی چون سکوت نخبگان نظامی اش و عدم روایت آن همه حماسه و مقاومت ، عدم پاسخ به تهمت ها و تحریف ها  و نیز کوتاهی در ثبت روایت ها و خاطرات و حماسه سازی ها و دلایل متعدد دیگر .

مدت هاست که موریانه ی «تحریف» به جان تاریخ مقاومت و افتخارآفرینی ها و قهرمانی های مردم و رزمندگان دزفول افتاده است و علاوه بر حذف بسیاری از حماسه آفرینی های مردم دزفول در کتاب ها و مستندها و گفتگوها و برنامه های تلویزیونی و رسانه ای ، بسیاری از حماسه های مردم دزفول مصادره و یا در حال مصادره شدن به نام شهرها و استان های دیگر است.

شناسایی های دقیق و ظریف و بدون خطای بچه های غیور و شجاع دزفول در ۹ جبهه پدافندی ابتدای جنگ، همه به نام یکی از لشکرهای معروف نورچشمی ثبت می شود.

اولین نیروهای حاضر در فلان پادگان، نیروهای دزفول هستند و اصلاً آن پادگان با حضور رزمندگان دزفول جان می گیرد ، اما حالا لقب سردار فلان پادگان را به سرداری از استان های دیگر شهرت داده اند.

در فلان کتاب حضور مردان مرد دزفول در عملیات فتح المبین و فتح سایت ۴ و ۵ و رادار حذف می شود و ۱۴۶ شهید دزفولی آن فتح الفتوح هم انگار اصلاً وجود خارجی نداشته اند.

در فلان مستند پر بیننده، شکست فلان لشکر به کم کاری تیپ دزفول نسبت داده شد، در حالی که رزمندگان دزفول در آن زمان در حال اسیر گرفتن روی جاده اهواز ـ خرمشهر بوده ند.

همسر فلان سردار به مردم دزفول تهمت می زند که به جای خانه ، مرغدانی برای زندگی به من داده اند و هیچ گاه غذای گرم نخوردم. در حالی که دزفولی ها اتاق عروسی یکی از فرزندانشان را با کولر گازی و آبگرمکن به او داده بودند و حتی صبحانه اش را درب خانه اش می بردند.

در فلان برنامه پربیننده، زنی می آید و از دزفول شهرارواح و شهر خالی از سکنه می سازد ، در حالی که بیش از هزار شهید موشکی دزفول بهترین پاسخ به اراجیف آن زن هستندکه مردم همه در شهر بودند و بازارهایش همیشه شلوغ بوده است.

در برنامه های متعدد سیما، تاریخ اولین موشک باران دزفول را ۲۸ آذر ۶۱ می گویند در حالی که دزفول ۱۶ مهر ۵۹ اولین موشک ها را خورده است.

زحمات و کارها و پشتیبانی های زنان و دختران دزفول را به نام شهرهای دیگر به خورد تاریخ داده اند ، در حالی که دزفول قریب ۴۰۰ بانوی شهید زیر موشکباران های عراق تقدیم اسلام کرده و دست از مقاومت بر نداشته است.

در ماجرای عقب نشینی های سال ۶۷ ، تهمت هایی ناروا به مردم مقاوم دزفول انتساب پیدا می کند.

شهدای دزفول را از فلان واقعه های تاریخ جنگ حذف می کنند و آن حادثه ها را با آمارهای غیرواقعی می ریزند توی رسانه ها و آنقدر تکرار می کنند تا صدا و سیما هم باورش می شودکه این غیرواقع ها ، واقعیت دارد ، بدون اینکه مستنداتی وجود داشته باشد.

با وجود شهید محمد حسین اثنی عشری که آذرماه ۱۳۵۹ در راه قدس به شهادت می رسد، عنوان اولین شهید راه آزادی قدس را به شهیدی از استان های نورچشمی تقدیم می کنند.

روایتگران دزفول را بین راویان مناطق عملیاتی در راهیان نور هیچکس نمی بیند تا برخی از آن راویان بگویند آنچه دلشان می خواهد و نه تاریخ! و تاریخ دفاع مقدس را بدون وجود لشکر۷ ولیعصر (عج) روایت کنند.

سرداران ، فرماندهان ، نخبگان نظامی و پیشکسوتان جهاد و شهادت شهرستان دزفول

مواردی که لیست کردم و ده ها روایت غیرواقع و«تحریف» دیگر ، مواردی است که در سال های اخیر در تاریخ دفاع مقدس ریخته شده و ثبت شده است و کار از کار گذشته است و از طرف شما پاسخی رسمی و رسانه ای و بازدارنده به این تحریف ها و مصادره ها داده نشده است.

و جالب تر اینکه هر روز تحریف و مصادره ی دیگری در خصوص دزفول و رزمندگان دزفول در حال شکل گیری است و یقین بدانید که اگر سکوت کنید، این روند حد نهایتی نخواهد داشت.

عزیزان و سروران!

بارها در سایت ها و رسانه های کوچکمان و با گلوی نازکمان فریاد زدیم ، اما صدای ما به جایی نرسید و سکوت شما نخبگان و قهرمانانمان هم شد قوز بالا قوز. سکوتی که شاید بدترین اتفاق تاریخ بوده و هست. سکوتی که هیچ گاه نشکست و اگر هم زمانی ترک برداشت، زمانی بود که کار از کار گذشته بود.

می دانیم تمام آن حماسه آفرینی ها را خداوند دیده و می بیند ، اما پس تاریخ چه می شود؟ پاسخ شهدایی که این حماسه ها را آفریدند ، اما نسل های بعدی از آن بی خبرخواهند ماند را چه کسی خواهد داد؟

بزرگواران!

دزفول دارد کم کم از تاریخ دفاع مقدس کشور حذف می شود و مقصری هم جز خود نخبگان و فرزندان برومند ساکت و گاه بی خیال  آن که می توانند دست تحریف و تحریف کننده را بشکنند، وجود ندارد. فرزندانی که شاید هنوز فکر می کنند اگر بگویند «ریا» می شود. نمی دانند اگر نگویند ، بدهکار تاریخ اند و جنایتی در حق تاریخ و ۲۶۰۰ شهید مظلوم این شهر رقم خواهد خورد.

بزرگواران!

دست ما به جایی بند نیست، اما صدای شما یقینا به جایی می رسد و روابط شما ، یقیناً مؤثر است. لطفاً ترتیبی اتخاذ کنید که هر واقعه و حادثه ای قرار است برای مردم روایت شود، یا به عنوان حماسه ثبت شود، ابتدا توسط ارگانی همانند مرکز اسناد دفاع مقدس ، یا مراکز حفظ آثار و یا هر نهاد دیگر بر اساس مستندات  و تایید نخبگان نظامی باشد، نه اینکه هر کس خواست ، واقعه ای برای خود بسازد و آن را به خورد تاریخ بدهد.

هر چند که خیلی دیر است، اما شما را بخدا یک بار برای همیشه ترمز این تحریف های مکرر را بکشید.

والسلام