خورشید در بستر
آقای من ! برخیز. همین یکی دو روز خوابیدنت را در بستر هم تاب نمی آوریم. هرچند برای یک جراحی ساده باشد. برخیز. چشممان به کعبه است تا ندای «اناالمهدی» طنین انداز شود و تو بیایی و بیرق را بدهی دست مهدی. برخیز از بستر.
با آن لباس ، بر آن تخت ، با آن حال ، نبینمت ای مرد. ای مردترین مرد.
جانمان فدای یک ثانیه نفس کشیدنت آقا. برخیز.
گفتی نگران نباشیم. ولی نگرانیم. بدجور هم نگرانیم. به جده شهیده ات قسم.
برخیز آقا. برخیز.
برخیز و دوباره برایمان دست تکان بده و آتشین سخن بگو تا ارکان ظلم را لرزه بیندازی.
ای تنها چشم امید دنیای اسلام . برخیز که آرامشمان در تکان های دست توست.
سکان را بگیر در دستت و دوباره به سمت خورشید هدایتمان کن، در این تلاطم دریای طوفان زده.
افتادنت را نبینیم ای کوه ، سر به فلک کشیده و استوار بمان تا در رکاب تو ، در رکاب یار سربازی کنیم.
خدایا ، خدایا ، تا انقلاب مهدی ، از نهضت خمینی محافظت بفرما
خامنه ای رهبر به لطف خود نگهدار
دیدار روی مهدی نصیب ما بگردان
