با مسئولیننقد نوشته‌ها

به بهانه ی مسدود کردن ورودی قطعه شهدا در دزفول

آیا قطعه خلوت و خاک گرفته ی شهدا با زائران انگشت شمارش در انتقال ویروس نقش دارد؟

متن زیر بخشی از کلام گهربار رهبر معظم انقلاب است که به اعتقاد من هم در لفافه و هم با کنایه دیدگاه خود را در خصوص بستن مساجد و اماکن مذهبی به ستاد ملی مبارزه با کرونا ارائه دادند :

« من البتّه هیچ پیشنهادی را در مورد مساجد و مراکز دعا و مانند اینها به ستاد ملّی ارائه نمیکنم؛ یعنی من تابع نظر کارشناسی و تشخیص کارشناسی ستاد ملّی هستم لکن میخواهم این را بگوییم که مسئله‌ی دعا و عبادت بخصوص در ماه رمضان، بخصوص در شبهای قدر که در پیش است، یکی از نیازهای حتمی و اساسی مردم است؛ این با نیازهای مادّی از یک نظر تفاوتی ندارد، از یک نظر بالاتر از نیازهای مادّی مردم است. مردم احتیاج دارند به اینکه بخصوص در مسائل مهم، در قضایا یا حوادث مهم بتوانند این توسّل و این توجّه و این ارتباط با خدا و خواستن از خدا را داشته باشند؛ یک فکری برای این بشود. من حتّی معتقدم که اگر قواعد سخت‌گیرانه‌ای هم در این زمینه گذاشته بشود، وضع بشود، مردم مؤمن و مسجدی ما بیشتر از دیگران به قواعد عمل میکنند؛ یعنی به مردم مؤمن واقعاً اگر گفته بشود مثلاً فرض کنید که در صحنها یا در مراکز یا در مساجد یا در حسینیّه‌ها به این شکل میتوانند حضور پیدا کنند، عقیده‌ی من این است که اینهایی که اهل مسجدند، بدقّت مراقبت میکنند. من همان‌ طور که گفتم، پیشنهادی ندارم، نظر کارشناسی و بررسی‌شده‌ی ستاد را معتبر میدانم منتها توصیه‌ام این است که بررسی این مورد را به کسانی بدهید که اهمّیّت حضور دعا و توسّل و مسائل معنوی را به معنای واقعی کلمه درک کرده باشند، اینها بررسی کنند مسئله را و تصمیم‌گیری کنند؛ هر چه تصمیم‌گیری کردند، بر عهده‌ی من و همه‌ی مردم است که بر طبق آن تصمیم‌گیری‌ها ان‌شاءالله عمل بشود

 

ما هم به تأسی از ایشان هیچ پیشنهادی ارائه نمی دهیم و تابع نظر مسئولین مربوطه هستیم. لکن متذکر می شویم که مذهبی ها و مسجدی ها به قول حضرت آقا همیشه نشان داده اند که بیشتر از دیگران اهل حرمت به قانون هستند. کما اینکه در این ایام به نوعی جام زهر را نوشیده اند و دور از مساجد و امام زاده ها، حتی در شب های قدر، سر می کنند. با اینکه می دانند نقش مساجد در انتقال ویروس بسیار بسیار پایین است، اما از باب حرمت قانون و تصمیم مسئولین اعتراضی نمی کنند.

 

اما اینکه ببینند چندین هزار باغ و باغچه ی اجاره ای اطراف دزفول که روزانه هزاران فسج و فجور در پارتی هایشان انجام می شود ، بدون مزاحم کار خود را دنبال می کنند. پارک ها و خصوصا پارک های ساحلی همچنان محل تجمع مردم و شب نشینی های مکرر است  و مجالس ترحیمی که منبع اصلی تکثیر این ویروس است، برگزار می شود و . . . . در برابر این همه قانون شکنی و خطرآفرینی برای مردم اقدامی نمی شود، آنگاه علاوه بر بستن مساجد و امام زاده ها، ورودی قطعه شهدا که در عصرهای پنجشنبه ی عادی سال هم خلوت است، بسته می شود، دلگیر می شوند.

قطعه شهدایی که مأمن و ماوای دلتنگی چند مادر و پدر پیر شهید و  خلوتگاه انس جوانانی است که گاه و بی گاه دلتنگی هایشان را می برند آنجا و با سنگ ها و قاب ها درد دل می کنند.

قطعه شهدایی که تجمعی در آن اتفاق نمی افتد، حتی در روزهایی که کرونا نبود.

خلوت و بی زائر و فراموش شده و خاک گرفته!

قطعه شهدایی که اگر برای زیارت همان انگشت شمار زائرش، قوانینی وضع شود، با دل و جان انجام می دهند.

خداییش دیگر فلفسه ی این راه بندان را نمی فهمیم. اینکه این کار مُغرضانه است یا نه را هم قضاوت نمی کنیم. چون می دانیم این روزها هم به یاری خدا خواهد گذشت و روسیاهی هایش به ذغال ها و ذغال فروش ها خواهد ماند.

ما از پشت همین داربست های شما هم شهدایمان را زیارت می کنیم و ازشان می خواهیم دعا کنند که هر چه زودتر این بیماری از دنیا ریشه کن شود. ولی آقایان مسئول هم بدانند که روزی در مقابل صاحبان همین خانه های دومتری باید پاسخگو باشند و اگر خدای نکرده نیتی ناخالص و هدفی مغرضانه داشته اند، باید جوابگو باشند.

ما هم مثل رهبرمان تابع تصمیم گیری های حضرات هستیم و می مانیم و از درد این راه بندان هم دندان بر جگر می گذاریم و سکوت می کنیم. چون مذهبی ها و مسجدی ها ، همیشه نشان داده اند که از دیگران بیشتر مراعات می کنند و اهل قانون و قانون مداری هستند.

امروز پنجشنبه است و روز زیارتی شهدا و اموات.

سلام بر شهدایی که این روزها از زیارت مزارشان هم محروممان کرده اند.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا