او به تمام آرزوهایش رسید

او به تمام آرزوهایش رسید

روایتی تکان دهنده وشگفت از شهید جاویدالاثر محمد دلجو

حرمت اهل خانه

عاشق خانوده اش بود و حرمت گذاشتنش به اهل خانه بی نظیر. با خواهر و برادرها رفتاری محبت آمیز و عاشقانه داشت، چه برسد به رفتارش با مادر و پدر! قبل از اینکه از خانه برود بیرون عادت داشت دست و صورت پدر و مادر را ببوسد.

اراده ای بی نظیر

اراده ای محکم داشت. به هر چه که می خواست با تلاش و کوشش می رسید. اهل تسویف و امروز و فردا کردن کارهایش نبود. اسوه ای بود در اراده و تصمیم.

مجلس عزای حسین(ع)

نماز اول وقتش همیشه به راه بود و عشق و علاقه اش به اهل بیت(ع) و خصوصاً امام حسین(ع) ستودنی. علاقه اش  به روضه و مجلس عزاداری امام حسین(ع) قابل وصف نبود. با تمام وجود دوست داشت در راه اهل بیت قدم بردارد و همانند آنان زندگی اش خاتمه پیدا کند.

به تمام آرزوهایش رسید

می گفت: «دلم می خواهد از یاران وفادار حضرت علی (ع) باشم؛ همسن فاطمه زهرا (س) بمیرم و مثل امام حسین(ع) بر پیکرم بتازند!»

می گفتم: آخه این چه حرفیه بچه؟!

 بهش بر می خورد، اما از زبانش نمی افتاد.

آخرش هم همان طوری شد که آرزو کرده بود.

هم علیِ زمانش را یاری کرد، هم در ۱۸ سالگی و همسن حضرت فاطمه زهرا (س) ، به شهادت رسید و هم چونان امام حسین(ع) بر پیکرش تاختند. قصه تانک تازی عصر روز واقعه بر پیکر شهدای هویزه را قطعاً شنیده اید! یقیناً از یک چیزهایی خبر داشت.

راوی: خواهر شهید

به میعادگاه می روم

در يكي ازنامه‏ هايش مي‏نويسد : بالاتر از سياهي رنگي نيست و زيباتر از شهادت نيازي نيست ، من بيشتر و بيشتر به سوي ابدّيت وبي نيازي گام بر مي‏دارم ، حال نوبت حقيري رسيده تا خون بي ارزش خود را فدي تكبير گويان شب هنگام و خداي خلق كند . آري به ميعادگاه ميروم تا با خون خود نويد رهائي دهم .

دستنوشته هایی از شهید محمد دلجو

تصویر مزارهای یادبود شهید محمد دلجو در گلزار شهدای بهشت علی دزفول و گلزار شهدای هویزه

مزار یادبود شهید دلجو در گلزار شهدای بهشت علی دزفول

مزار یادبود شهید دلجو در گلزار شهدای هویزه

شهید محمد دلجو متولد ۱۳۴۱ در مورخ ۱۶دیماه ۱۳۵۹ در عملیات هویزه به شهادت رسید و پیکر پاک و مطهرش هیچ گاه پیدا نشد. این شهید والامقام یک مزار یادبود در گلزار شهدای هویزه و یک مزار یادبود در گلزار شهدای بهشت علی شهرستان دزفول دارد.