دل‌نوشته‌ها

گران قیمت ترین زمین دزفول

به بهانه ی پنج شنبه های دلتنگی

بالانویس:

این متن را آذرماه ۹۸ در سالروز شهادت شهید مدافع حرم سید مجتبی ابوالقاسمی در پایگاه اینترنتی شهید ابوالقاسمی منتشر کردم. شاید این متن  بیشتر به حال و هوای این روزهایمان می خورد.

 

گران قیمت ترین زمین دزفول

به بهانه ی پنج شنبه های دلتنگی با شهید مدافع حرم سیدمجتبی ابوالقاسمی

سلام سید جان!
سلامی که چهار سال است ، شنیدن جوابش کار سختی شده است برایم، چرا که می دانم تو پاسخ می دهی ، اما این وسط عیب و ایراد از دل من است که در ادراک پاسخ تو کم آورده است.
سیدمجتبی!
شاید خیلی از رفقایم وقتی این متن را بخوانند ، بدجوری از دستم شاکی شوند و خیلی هایشان گمان کنند که سر کارشان گذاشته ام؛ اما خداییش تو شاهد بودی که در اوج دلتنگی هایم، آن روز ، این سوال را نوشتم و برایشان فرستادم.
پرسیده بودم: «کسی از دوستان اطلاع دارد، گران ترین قیمت زمین در دزفول مربوط به کدام منطقه است و قیمت آن حدوداً چقدر است؟»

از همان لحظه ی ارسال تا ۲۴ ساعت بعد که هنوز آن سوال روی وضعیت گوشی ام بود، ده ها نفر پاسخ فرستادند و آشنایم کردند با قیمت های نجومی زمین های مسکونی و تجاری شهر و فقط یکی از بچه ها شک کرده بود که این سوال به قیافه ی من نمی خورد.
آن روز فهمیدم که گران ترین مناطق دزفول کجا هستند و مظنه ی قیمتشان چقدر است. اما سید جان! تو خوب می دانی که نگاهم به کجا بود و چه ماجرایی وجودم را به تلاطم کشیده بود.
داشتم به گران قیمت ترین زمین های دزفول فکر می کردم. برای خرید زمین در آدرس هایی  که برایم فرستاده بودند، هر کسی نمی توانست دست به جیب شود. رقم ها خیلی بالا بود. زمین هایی که  مظنه اش به جیب من نمی خورد، اما می شد در رؤیاها و آرزوهایم به خریدن قواره هایی از آن فکر کنم. اما باز یقین داشتم که خیلی ها می توانند برای صاحب شدن بخشی از آن چک بکشند و مالک شوند. مالک ملکی که هیچ گاه قیمتش افت نمی کرد و روز به روز بیشتر می شد و سرمایه دار را سرمایه دار تر می کرد.

زمین هایی که آدم ها یک عمر برای مالک شدنشان خود را به آب و آتش می زنند و زمانی که بخشی از آن را مالک می شوند با خود می گویند که با این سرمایه دیگر دغدغه ای برای آینده ندارند و غافل اند از زمین با ارزش دیگری که به دست آوردنش تمام معادلات مالکیت عالم را  به هم می ریزد.

آری سیدجان!
تو خوب می دانیکه  دلم اسیر همان زمین بود. زمینی در دزفول که قیمتش آنچنان بالاست که همه سرمایه دارها هم برای خریدنش کم می آورند.
زمینی که برای معامله اش ، هم بنگاه معاملاتی اش متفاوت است و هم قاعده و قانون معامله اش و هم خریدار و فروشنده اش. اصلاً قصه قصه ی دیگری می شود هنگام معامله ی این زمین. زمینی که فقط دو متر از آن بهایی دارد که نمی شود روی آن قیمت گذاشت.
زمینی که برای خریدنش باید سرمایه دار باشی، اما نه از جنس آن سرمایه دارهایی که برای هیچ خریدی کم نمی آورند.

زمینی که تو توانستی بخری و با خریدنش سرمایه دار عالم شدی. سرمایه ای که قیمتش هیچ گاه افت نمی کند و سرمایه دار تر از مالک آن دیگر سرمایه داری پیدا نمی شود، در معامله ای که خداوند در توصیفش می گوید: « فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بایَعْتُمْ بِه » و در تبریک سود مالکش می فرماید : «ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ »

آری سید جان!
گران ترین قیمت زمین در دزفول ، زمین قطعه ۲ شهید آباد و قطعه شهدای بهشت علی است. زمینی که برای مالک شدنش و برای معامله اش باید «جان» را سرمایه کرد. ومگر گران تر و باارزش تر از جان سرمایه ای هم وجود دارد که « إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ »
و به دست آورد ، آنچه را که با ارزش تر از آن نیست « بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّهَ »
سیدجان! آن معامله ای که اول حرف هایم گفتم، می تواند کار هر کسی باشد، اما این معامله ای که تو کردی کار هر کسی نیست. کسی می تواند دو متر از گران قیمت ترین زمین دزفول را به دست بیاورد که «ببیند» و «دل نبندد» و «بگذارد و بگذرد» از آنچه بی خیال شدنش سخت است و آدم ها را بدجوری زمینی می کند.
و سید جان! امروز سرمایه دار تر از تو و آن بچه هایی که هر یک مالک دومتر از آن زمین مقدس هستند کیست؟ زمینی که داشتن دومتر از آن معادل مالکیت وسعتی از بلندای آسمان است.
و هر کس آن دومتر را داشته باشد ، دیگر دغدغه ی آینده را ندارد. اصلا مگر وقتی مالک آن قطعه از زمین می شوی، آینده ای هم می ماند که دغدغه اش را داشته باشی یا نداشته باشی. آینده همانجاست که تو بدان رسیده ای و عجب رسیدنی است آن رسیدن.!
سید جان!
دعایمان کن برادر!
خیلی ها هستند که در آرزوها و رؤیاهایشان شیرینی مالک شدن دومتر از آن زمین را تصور می کنند. زمینی که بهای معامله اش خیلی سنگین است. دعاکن که سرمایه هایمان را چنان افزایش دهیم تا بتوانیم دومتر از گران قیمت ترین زمین شهررا معامله کنیم چرا که از تمامی زمین های عالم، همین دومتر کافی است تا مالکش خوشبخت ترین آدم عالم باشد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا