روزه سکوت

روزه سکوت

روایت هایی از شهید عبدالعلی نوروزی نوزارع

تدارکات

عبدالعلی در جبهه صالح مشطط راننده یک جیپ سیمرغ بود که تدارکات جبهه را بصورت روزانه انجام می داد. او هر روز آذوقه و حتی مهمات را به جبهه می برد و حتی ناهار ظهر خط مقدم نیز که در آشپزخانه سپاه واقع در خیابان آیت الله قاضی در منزل مرحوم حاج نعمت راسخی ، تهیه می شد به جبهه می آورد.

آن موقع آوردن غذای گرم مثل برنج و خورشت با دیگ تا خطوط مقدم جبهه ممکن نبود. برنج خورشت قیمه را توی نان می ریختند و سپس داخل یک نایلون قرار داده می شد. این بسته های غذا با عبور از رودخانه کرخه تا خطوط مقدم جبهه بصورت گرم بدست رزمندگان رسانده می شد که این موضوع توسط رانندگان تدارکات جبهه ، که البته مسئول تدارکات آن جبهه محسوب می شدند بصورت روزانه و به واسطه نزدیکی جبهه های نبرد با شهر دزفول انجام می شد.

مقر این رانندگان یا همان مسئولین تدارکات جبهه در محل عملیات سپاه دزفول در خانه معروف به خانه رضوی که خانه ای بسیار عالی و بزرگ بود، قرار داشت. محل اعزام نیروهای سپاه دزفول به جبهه‌های پدافندی کرخه و صالح مشطط و عنکوش و دالپری و…. هم همانجا بود .

عبدالعلی  در آنجا مشغول بود و یکی از ارکان تدارکاتی محسوب می شد.

راوی: عبدالکریم غیاثی

دالپری

عبدالعلی به عنوان نیروی پشتیبانی کننده مناطق و محور های عملیاتی ، به دلخواه خود و داوطلبانه  رفتن به دورترین مناطق عملیاتی و سخت ترین ماموریت ها را انتخاب می کرد از جمله این مناطق سخت و دور ، منطقه عملیاتی جبهه دالپری بود .

راوی: حاج مصطفی آهوزاده

روزه سکوت

او در هفته یک یا دو روز را به تذهیب نفس پرداخته و روزه سکوت می گرفت و به هیچ وجه این روزه را نمی شکست . یک روز به همراه چند تن از دوستان در مقر عملیات سپاه (منزل رضوی ) نشسته بودیم و اصرار کردیم تا عبدالعلی دلیل روزه سکوت خود را بیان کند که به هیچ وجه راضی به این کار نشد . ما چند نفر هم وقتی مقاومت او را دیدیم به رسم چلو پتوهای دوران جنگ از خجالتش درآمدیم اما او همچنان مصمم و قاطع روزه اش را ادامه داد .

راوی: حاج مصطفی آهوزاده

شهید عبدالعلی نوروزی نوزارع متولد ۱۳۴۱ در مورخ ۱۲ فروردین ماه ۱۳۶۰ در جبهه صالح مشطط و در حادثه انفجار مین به شهادت رسید و پیکر پاک و مطهرش در گلزار شهدای بهشت علی دزفول به خاک سپرده شد