مجموعه نامه های شهید سید رضا پور موسوی به رفقایش ( نامه چهارم )

بالانویس:

« کلام طیب » مجموعه نامه هایی است که شهید سیدرضا پورموسوی برای رفقایش به صورت خصوصی نوشته و توصیه های خاص و ویژه ای برای آنان به یادگار گذاشته است. متن این نامه ها ان شالله به صورت سریالی در کانال و سایت الف دزفول منتشر خواهد شد.

اطاعت کلید سعادت

قسمت چهارم از مجموعه (کلام طیب )

نامه های شهید سید رضا پور موسوی به رفقایش

بسم لله الرحمن الرحيم

الحمد لله رب العالمين وصلى الله على محمد وآله الطاهرين

حمد و سپاس خداوندی را که ما را هدایت کرد و اگر او ما را هدایت نمی کرد، ما از گمراهان می بودیم و ستایش مخصوص آن راحمی است که روز جزا بر بندگان خالصش ترحم میکند و در بهشت برین مسکنشان می دهد و درود بر پیغمبر (ص) که او بحق منجی بشریت است و ائمه اطهار چراغان پر نور سعادت اولیاء عظام. پس از عرض سلام حضور  برادر عزیز و مهربان(… ) امیدوام که حال شما در پناه عنایات پروردگار متعال خوب باشد و از صحت و سلامتی برخوردار باشید و امیدوارم که خداوند متعال همیشه و در تمام احوال و اوضاع شما را مورد رحمتش و ما را مورد عنایت و مغفرتش قرار دهد و باشد که ما هم به لطف او یک لحظه چشم بر هم زدن از او غافل نباشیم و او را در تمام اعمال وسكنات ناظر بر اعمال خویش بدانیم.

ندانم چگونه قلم را بر روی کاغذ روانه کنم تا قلم یارای تحمل آنچه در دل وجود دارد برای توبیان کند و آنچنان که شایسته است مطلب را عرض نماید و دیگر اینکه شاید ساده نویسی بهترین روشی میباشد که اتخاذ کنم و زیباترین شکلی ازنوشتار می بود که در نظرم جلوه میکرد و از بیان جملات کتابی و ادبی خودداری شود ، چونکه شیواترین جملات، جملاتی را دیدم که ساده باشد و اما از دل برخیزد و بر دل نشیند و دل را مساعد برای پذیرش سخن دل کند و شاید آرامش بخش ترین چیزی را که شاید اثرش موثر افتد همین روش دیدم و شاید هم این روش تا حدودی با میل تو آنچنان که انتظار داشته باشی از من که

رشته ام ا دبی است، نباشد ، ولی این روش زینت بیشتری می بخشد به کلام آدمی.

نمی دانم کلام را چگونه شروع کنم که دل را بسوی دل خویش روانه سازم تا دل تو هم آواز و هماهنگ با دل پر از سوز و گداز من باشد و نمی دانم که چقدر دلت همدیار شهر پرغم سینه ام میباشد تا آنچنان که شایسته است جملات را برایت بنویسم و درد را برایت بیان سازم و نمی دانم چقدر دلت در یاد و ذكر من است تا بتوانم مهری را که بتو دارم بیان سازم.

 تنها همین قدر بس که از لطف خداوند متعال که این عنایت را به ما کرد که بین من و تو پیوند دوستی برقرار گردد ، همان شبی که نامه را برای تو نوشتم نامه مورخه( ۶۴/۱۱/۱ منطقه فاو ) ترا در خواب دیدم و چند شب بعد باز تورا خواب دیدم و این حالت وقتی به من دست میدهد که از کسی خیلی خوشم بیاید و مهر او را در دل خویش جای داده باشم. انشاء الله خداوند متعال که همیشه نظر لطفش را از بندگان ضعیفش قطع نکرده و انشاء الله نخواهد کرد این عقد و دوستی را پایدار و مستحکم بگرداند که او – خودش در کتاب بحقش که به رسول بحقش خاتم الانبياء (ص ) – نازل فرمود، می فرماید: اگر توای پیامبر تمام آنچه که در روی زمین است صرف کنی که میان دوکس پیوند والفت برقرار سازی نتوانی، بلکه ما هستیم که بین قلوب الفت برقرار میسازیم. انشاء الله که ما هم تمام قدرتی را که خداوند به ما عنایت فرموده در راه اطاعت و بندگی او صرف کنیم و همیشه او را به یاد داشته باشیم که آرامش بخشترین یادها یاد او وذكرا وست .

وانشاء الله که شما هم ما را در دعاهایتان و ذکر خیرتان ازیاد نبرده باشید و نظر لطفتان را از این بندگان ضعیف درگاه الهی قطع ننمائید . در ضمن به تمامی برادران سلام برسانید.

والسلام على عبادلله الصالحين “

سیدرضا پور موسوی

بهمن ۱۳۶۴