بالانویس:
شاید این اولین پست از الف دزفول باشد که متن ندارد. فقط این را بگویم که پدر شهید مسعود ماپار عکاس بوده است.شاید خیلی ها «عکاسی مسعود» را در دزفول به خاطر داشته باشند. پدرها معمولا از لحظه به لحظه بزرگ شدن فرزندشان عکس می گیرند، حالا تو فکر کن پدری خودش عکاس باشد. دیگر نورعلی نور می شود. این پست را من روایت نمی کنم. تصاویر پشت سر هم دارند روایت می کنند. فقط عکس آخر را مجبور شدم قدری تار کنم.
کاش عکس آخر را بابا نگرفته باشد
روایت تصویری شهید مسعود ماپار
و
.
.
.
و من بعد از آماده کردن این پست همه اش دارم خدا خدا می کنم که این عکس آخر را پدر مسعود عکاسی نکرده باشد
به روزگار چو عمر پدر به سر آید
خوش است گر پسری بر سر پدر آید
ولی چسان گذرد در زمانه بر پدری
که روز مرگِ پسر بر سرِ پسر آید
والسلام
شهید مسعود ماپار متولد ۱۳۴۸ در مورخ ۲۷ بهمن ماه ۱۳۶۴ در سن ۱۶ سالگی و در عملیات والفجر ۸ به شهادت رسید و مزار مطهرش در گلزار شهدای شهیدآباد دزفول زیارتگاه عاشقان است
بالاترین لذت پدر ، دیدنِ قد کشیدن و‌بزرگ‌شدن فرزند است و‌بالاترین حسرت ،دیدن داغ همان جوان است.
چه قطرات اشکی که روی این عکس ها ریخته نشده است.
علی جان
بالای هزار پست تا کنون نوشته ام. اما این پست ننوشته خیلی بهم ریخته مرا . . . یک لحظه آدم خودش را بگذارد جای پدر مسعود
پدری که عکاسی اش را هم به نام پسرش نام گذاری کرد
الله اکبر از این صبوری های دیده نشده
باورم نمیشه
این خونها
این صبوری کردن ها
این پنجه ی روزگار بر دل کشیدن ها
بی نتیجه باشه و هدر بره
قطعا امتحان سختی در راهه…
یا بهتره بگم در وسط معرکه ای عظیم در حال پس دادن امتحانیم و غربال میشیم واجری در خور برای صابرین در نظر گرفته شده
کاش سربلند بشیم…کاش
یقین بدانید آنچه با خون به دست آمده باشدف ماندگار است