این پل هنوز عطر عصمت دارد . . .

بالانویس:

تعدادی از مخاطبان برایم کلیپ هایی ارسال کرده اند مربوط به نوروز امسال که در یکی تعدادی از دختران مشغول حرکات موزون هستند و  در دیگری تعدادی دختر کشف حجاب کرده به صورت مختلط روی پل قدیم و دقیقاً در محل شهادت بانوان شهیدمان در روز ۱۹ آذر ۱۳۶۰ مشغول رقصیدن و پایکوبی هستند.

به خاطر تبعات حقوقی از انتشار کلیپ ها معذورم. چون معمولاً و بر اساس تجربه های قبلی مان، با منتشر کننده و منتقد برخورد می شود نه آنانکه در کلیپ مشغول فعل حرام هستند.

اما خواستم در این مجال به خاطر این اتفاق نادر ، از تمامی مسئولین دزفول تشکر و قدردانی کنم. دست همه مسئولین درد نکند. بسیار ممنون و سپاسگزاریم از تمامی عزیزانی که به هر ترتیب با ترک فعل ، باعث و بانی این اتفاق هستند.

این پل هنوز عطر عصمت دارد . . .

به بهانه اتفاقی تلخ که دل ها را جریحه دار کرد

هنوز روی نرده های آهنی این پل جای ترکش هایی وجود دارد که پیکر دختران مظلوم و نجیب و عفیف این دیار را تکه تکه کرد.

پیکر عصمت پورانوری را، مرضیه بلوایه را ، ناهید و آذر کلابی و . . .  سایر بانوانی که پیکر چادرپیچشان افتاد روی سنگفرش های این پل و خونشان جاری شد. جریانی که تا هنوز تداروم دارد.

خشت خشت این پل هنوز یاد آن تشییع های پرشکوه شهدا را به یاد دارند و پیکر جوانانی را که تمام آرزوهایشان را با خودشان بردند زیر خاک برای اینکه دشمن نگاه چپ به ناموس این سرزمین نداشته باشد. آن تشییع جنازه های چندهزارنفری که جای سوزن انداختن روی پل نبود.

هنوز تک تک سنگفرش های پل یادشان هست که عصرهای پنجشنبه ، بوسه می زدند به کف پای مادران شهیدی که علاگه به دست می رفتند روی مزار شاخ شمشاد شهیدشان.

تمام سنگریزه های این پل یادشان نرفته است جوانانی را که نیمه شب ها از روی پل می گذشتند تا برسند به مزار رفقای شهیدشان و با آنها هم صحبت شوند. همان جوانانی که چندی بعد تابوت هایشان از روی همین پل ، همان مسیر را طی طریق می کرد.  

اصلا این پل را مردم پیش از اینکه به باستانی بودنش بشناسند، به تقدسی می شناسند که با حضور و وجود شهدا گرفته است. با عصمت ، با ناهید ، با خون ، با عطر حجاب و با مادران علاگه به دست شهدا.

خواستم در این مجال از تمامی مسئولین دزفول ، از صدر تا ذیل تشکر و قدردانی کنم.

اجر و مزد شما ان شالله باشد با شهدایی که خونشان ریخت روی سنگفرش های همین پل و مادرانی که یک عمر لنگان لنگان و علاگه به دست از روی این پل رفتند تا زائر مزار فرزند شهیدشان باشند و جوانانی که تابوتشان روزی از روی همین پل تشییع شد تا بهشت.

چه زود مشهد شهدایمان و معبر تابوت های مقدس جوانانمان وگذرگاه مادران شهیدداده مان تبدیل شد به محل رقص و عیش و نوش و عشرت وعشق و حال دخترکان کشف حجاب کرده!

چه زود ریشخند کردند تمام اعتقادات و مقدسات مان را و چه زود روی فرش خونین بانوان عفیف و نجیب شهید شهرمان رقصیدند.

دم همه تان گرم.