با مسئولین
موضوعات داغ

سردار سلامی عزیز ! شما را به خدا، شما دیگر دل دزفولی ها را نشکنید!

چند سطری دلگویه با سردار سلامی عزیز

سردار سلامی عزیز ! شما را به خدا، شما دیگر دل دزفولی ها را نشکنید!

چند سطری دلگویه با سردار سلامی عزیز

 

برادر ارجمندم جناب سردار سرلشکر حسین سلامی فرمانده‌کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

ضمن تبریک سال جدید و آرزوی قبولی طاعات و عبادات

عالم و آدم می دانند که شهرستان دزفول در دوران هشت سال دفاع مقدس چنان مقاومتی از خودنشان داد که الگوی بی نظیر مقاومت، نه برای ایران که برای جهان اسلام شد و این امر نیاز به هیچ اثباتی ندارد. چه در کلام امام خمینی(ره) و چه در گفتارهای متعدد مقام معظم رهبری و چه در دریافت عنوان «پایتخت مقاومت ایران» و بسیاری اسناد دیگر این امر مهم بر پیشانی تاریخ ثبت شده است.

شهری که مردمش در پشت جبهه و جوانانش به استعداد یک لشکر در جبهه های نبرد جانفشانی کردند.

اما پس از پایان هشت سال دفاع مقدس، به دلایل متعدد از جمله سکوت قهرمانانش و کوتاهی و عدم ثبت آن همه قهرمانی ، تنها نصیبش از آن همه سرافرازی «تحریف» شد.

در فلان کتاب حضور مردان مرد دزفول در عملیات فتح المبین حذف شد و ۱۴۶ شهید دزفولی آن فتح الفتوح هم انگار اصلاً وجود خارجی نداشتند.

در فلان مستند پر بیننده، شکست فلان لشکر به کم کاری تیپ دزفول نسبت داده شد، در حالی که رزمندگان دزفول در آن زمان در حال اسیر گرفتن روی جاده اهواز خرمشهر بودند.

اولین نیروهای حاضر در فلان پادگان نیروهای دزفول بودند و اصلاً آن پادگان با حضور رزمندگان دزفول جان گرفت ، اما حالا لقب سردار فلان پادگان را به سرداری دیگر از تهران شهرت داده اند.

همسر فلان سردار به مردم دزفول تهمت زد که به جای خانه ، مرغدانی برای زندگی به من داده اند و هیچ گاه غذای گرم نخوردم. در حالی که دزفولی ها اتاق عروسی یکی از فرزندانشان را با کولر گازی و آبگرمکن به او داده بودند و حتی صبحانه اش را درب خانه اش می بردند.

در فلان برنامه پربیننده، زنی آمد و از دزفول شهرارواح و شهر خالی از سکنه ای توصیف کرد ، در حالی که بیش از هزار شهید موشکی دزفول بهترین پاسخ به اراجیف آن زن بود که مردم همه در شهر بودند و بازارهایش همیشه شلوغ بود.

در برنامه های متعدد سیما تاریخ اولین موشک باران دزفول را ۲۸ آذر ۶۱ می گویند در حالی که دزفول ۱۶ مهر ۵۹ اولین موشک ها را خورد.

زحمات و کارها و پشتیبانی های زنان و دختران دزفول را  به نام فلان شهر و فلان شهر به خورد تاریخ دادند ، در حالی که دزفول قریب ۴۰۰ شهید زن زیر موشکباران های عراق تقدیم اسلام کرد و دست از مقاومت بر نداشت.

شهدای دزفول را از فلان واقعه های تاریخ جنگ حذف کردند و آن حادثه ها را با آمارهای غیرواقعی ریختند توی رسانه ها و آنقدر تکرار کردند تا صدا و سیما هم باورش شد که این غیرواقع ها ، واقعیت دارد ، بدون اینکه مستنداتی وجود داشته باشد.

حتی نام اماکن و جغرافیای دزفول را هم تغییر داده و با نام های دیگری توی کتاب ها و مصاحبه ها  و روایت ها ساری و جاری کردند.

روایتگران دزفول را بین راویان مناطق عملیاتی در راهیان نور هیچکس ندید و نمی بیند تا برخی از آن راویان بگویند آنچه دلشان می خواهد و نه تاریخ! و تاریخ دفاع مقدس را بدون وجود لشکر۷ ولیعصر (عج) روایت کنند.

اینها و صدها روایت غیرواقع و«تحریف» دیگر در تاریخ دفاع مقدس ریخته شد و ثبت شد و کار از کار گذشت و ما در سایت ها و رسانه های کوچکمان و با گلوی نازکمان فریاد زدیم ، اما صدای ما به جایی نرسید و سکوت نخبگان و قهرمانانمان هم شد قوز بالا قوز. سکوتی که شاید بدترین اتفاق تاریخ بود. سکوتی که هیچ گاه نشکست و اگر هم زمانی ترک برداشت، زمانی بود که کار از کار گذشته بود.

سردار عزیز !

دزفول دارد کم کم از تاریخ دفاع مقدس کشور حذف می شود و مقصری هم جز خود نخبگان و فرزندان برومند ساکت و گاهی بی خیال  آن وجود ندارد. فرزندانی که شاید هنوز فکر می کنند اگر بگویند«ریا» می شود. نمی دانند اگر نگویند «خیانت» به تاریخ و ۲۶۰۰ شهید مظلوم این شهر است.

سردار عزیز !

شما را به خدا، شما دیگر دل دزفولی ها را نشکنید!

چند روز پیش در رسانه ها خواندیم که شما سردار شهید عزیزمان حاج احمد متوسلیان را با عنوان «اولین شهید ایرانی در راه فتح قدس» لقب داده اید.

سردار سلامی عزیز! حاج احمد نور چشم همه مان است.اما اولین شهید ایرانی فتح قدس نیست.

شهید عزیز «محمد حسین اثنی عشری» از فرزندان دزفول قهرمان دهم آذرماه ۱۳۵۹ در راه فتح قدس به شهادت رسیده است. اینکه او اولین شهید راه فتح قدس است یا نه را نمی دانم. چون باید تاریخ را کنکاش کرد. اما اینکه حاج احمد متوسلیان اولین شهید راه فتح قدس نیست محرز و مشخص و مستند است و انتساب آن عنوان به حاج احمد به معنای دیده نشدن شهید اثنی عشری و حذف او از تاریخ است

لطفا به حرمت نام این شهید مظلوم دزفولی که پیکر مطهرش هیچ گاه به کشور و شهر و دیارش برنگشت، گفتار خود را اصلاح کنید. شما را به خدا نگذارید تحریف دیگری از طرف حضرتعالی برای دزفول مظلوم در لیست تحریف ها ثبت شود.

ممکن است باز هم نخبگان ما سکوت کنند. ممکن است باز هم فکر کنند ریا می شود. یا مصلحت نباشد حرف بزنند و یا هر نگاه دیگر . . .

اما شما را بخدا ، صدای ضعیف و کم توان ما را که از عمق دلهایی شکسته برخاسته است بشنوید.

سرافرازی و عاقبت بخیری شما را از درگاه ایزد منان خواستارم.

‫۴ دیدگاه ها

  1. سلام ما دزفولیها متاسفانه هروقت در پست ومقاقمی منصوب میشویم دیگه شهر ودیارو اصل خودمون رو فراموش میکنیم، این رو از دزفولیهای که به مناسب بالا کشوری وحتی استانی رسیدن بخوبی میشه فهمید، حالا این به علت منافع شخصی خودشونه یا چیزی دیگه خدا میدونه،این کلام سردار هم اصلاح نمیشه مطمئا باشید زیرا کسانی که صدای مردم مظلوم دزفول هستند سکوت میکنند.
    ه.م از قم

  2. بین آیه های سوره الهکم التکاثر
    و قبح سکوتی که منجر به مظلومیت بشه
    ماندم….در شرایط حاضر کدام حق است?
    اینکه شهید عزیز اثنی عشری رو نمیشناسیم
    از سپاه دزفول باید پرسید که اگر واقعا
    مستنداتی وجود داره چرا یک پلاکارد بزرگ
    تو شهر نمیزنن با زیرنویس اولین شهید راه قدس?
    اینکه شهید عزیز متوسلیان یک نماد بزرگ ملی در راه مبارزه با اسراییل ورهاسازی قدس شدن هم خودش کم مساله ای نیست و برای ساختن نمادی ملی سالها زمان لازم هست و تعارضی دیگر نقش میگیره،حب شهر و دیار یا صیانت از نمادی ملی?
    نمیدونم سر این موضوع چیه که ماجرای قدس و شهداش اینهمه اسرار آمیز هست….
    واقعا اولین و آخرین رو پیشوند و پسوند اسم شهدا نگذاشتن بهترین کاری هست که میشه انجام داد همونطور که خود بزرگواران داشتن نام در اعلی علیین رو در گمنامی های حیات زمینی میدیدن…
    قطعا من جایگاهی بلحاظ حشر و نشر با شهدا و ابعاد زندگیشون و رایحه خوش اونها ندارم نسبت به مؤلف بزرگوار متن ولی سرم پر از سوال های بی پاسخ هست…

    1. با سلام
      در خصوص شهید اثنی عشری کارهای خوبی در این چند ساله صورت گرفته است
      هم نامگذاری میدان به نام ایشان و هم معرفی مکرر ایشان در روز قدس ، هم ساخت مستند تلویزیونی و هم برگزاری یادواره

      لکن اختصاص «اولین شهید» به شهید متوسلیان بدون تحقیق در این خصوص کار اشتباهی است که باید اصلاح شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا